Şiir Ne Biliyor Musun?

 

Şiir ne biliyor musun?

Bir an.
Ve bütün bir tarih tadı,
İnsan girişimi,
Mutluluk çelişkisi..
Şiir,
İnce ince soğan doğramak gibidir,
Çok eğilmişsen üstüne,
Yaşarır gözlerin...
Kaçıp suyundan uzak dursan da ,
Siner kokusu ellerine dizelerin...
İnce, çelimsiz görünür,
Oynar bizimle dizeler.
Ve çok sürmez,
Yüreğimiz yapışır manaya...

Bir kıyıdan bir kıyıya taşınır sözcükler,
Oynana oynana;
Yine de hiçbir zaman yetmezler ,
İçindekileri aktarmaya...
Ondandır kifayesizlikleri,
Hep bir şeylerin içinde birikmesi
Her sözcük de incitir diye korkutur,
Kıydırmaz hiç yüzüne bakmaya...

Bir duvarı aşamayan sesleniştir şiirler,
Duyulmasını istediğin
Fakat duyulmayan serzenişlerindir.
Sözcükler birbirini çeker,
Dizeler ard arda bağlanır sessizce,
Oysa çığlıktır hep duyulan ince ince,

Yüreğe vurandır,
Zihne dolandır,
Duvarların ötesinde...
Duvarı ören tuğlalar misali ,
Derlenir sözcükler kendince,
Derilmiştir oysa ,
Çoktan hepsi yürekte ...

Nakış gibi işlenmiştir ,
Her an zihnine,
Kelam kaleme düşmeden önce...
Yağmurlu gri günlerde ,
Gün ışığı olur üzerine,
Buharlanan pencerelerde ki ,
Anlam olur zihninde...
Baharda tohumun yeşermesidir,
Kışta uyurken bile içindekiyle...

Tomurcuğun çiçeğe patlaması gibidir bazen
Kabuğun ,
Karanlığından erişmek gibi ,
Anın renklerine,
İnciye dönüşmesi gibidir..
Kimi zaman da istiridyenin,
Acı dolu bir yol erişen güzelliğe ...

Nefes gibidir her sözcüğün çıkışı
Dolar, kocaman olup ciğerlerine...
Dağın zirvesinden alınan ,
Bir nefese dönüşür aniden,
İçinde ,

Binbir çiçek kokusu ile doluşur yüreğine.
Çağıldayan derenin,
Irmağa kavuşması olur içinde,
Şiirin mütevazi kelimeleriyle...
Zirveye çıktığı andır,
Duyguların şiir zira,
O kadardır ki düşer kelimelere
Ve yetmez,
Kelimeler de halini derdetmeye
Anlar derilirken ,
Gerilmiştir çünkü can
O an ,
Ne zaman ne mekan,
Dökülüyor sorgusuzca dilden,
Mühim değildir ,bu güftede makam...
Kelimeler girince sesin içine,
Dönüyor ahenkle bir müziğe,
Doyurmak için vurunca gönül tellerine,
Eriyor ruhumun içinde...
Şiir bir haykırıştır,
Uyuyan gönüllere uyumayışlardan.
Şiir yazılmaz,
İçinden kopup gelen bir andır.
Şiir bir itiraftır,
Gözlerine bakarken ,
Şiir,
Çaresizliğin ,
Çaresidir ,
Okurken..