Bugün pazar, bugün bizi görüşe çıkardılar. Hep birlikte karanlığı gördük. Oysa yalnızken ne vakit baksam ışığı görüyordum. hep semada. Uçurtmaları vurulmuş, martıların kanatları çok uzaklara gitmiş ki bir çığlıkları kalmış üzerimizde. Çınlıyor kulaklarımızda. Neden peki kalabalıklarla da göremiyoruz ışığı?! Yalnızca benim ışığım mı yoksa bu? Yayamaz mıyız tüm insanlığa? Paylaşamaz mıyım her bedenle, her ruhla, her nefesle ışığı, ışığımı... Bir huzme dokunsa da özlere, aydınlık olsa ayn'adaki aks... Ayn'ada aşk olsa mesela yalnızca. Beyazda parıldayan kıpkırmızı aşk...