Yazıyorum... Elim kalem tutuyor yeniden. Gördüğümü, gördüklerimi değil. Duyduklarımı, duyabildiklerinizi değil. Duyumsadıklarımı yazıyorum. Dışını, dışarıyı değil. İçimi, içimdekileri yazıyorum. Her nefesle içime doldurup, özümsediklerimi. Özüme karışıp gidenleri yazıyorum.
Ne çok beklemiş yine, ne çok birikmiş içimde. Boşa değilmiş onca bekleyiş. Onca dalış dibe boşa değilmiş. O denli boğulup da kalmasam nefessiz çıkamaz bu denli hızlı, bu denli yukarı. Bulamazdım dolduracak yer bu derin nefesleri. Nefes al... Nefes al ki karış yaşamın büyük dolaşımına. Dokun her bir hücresine sevgiyle ve büyü. Düş büyütmekte seni daha güzel düşlere dalmak için. Düşle ve düş ol. Düş...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder