22 Ocak 2014 Çarşamba

Umut - Yeryüzüne Dayanabilmek İçin...



Birçok dilinde uyumuş biraz dilinde uyanmış bir bedenin yaşam kırıntılarına dair duyulan örtüşüklükle ve ona özlemle yıllardır keşkelere sarılan bir sözcük beklentisidir saran beni ve kitapçıdan atılan ilk adımla elimi bedenine çeken bir parça  Yeryüzüne Dayanabilmek İçin… Umudun nereden, ne zaman geleceği belli olmuyormuş demek ki… Çok çok uzaklardan, ötelerden bile geliveriyormuş, giriveriyormuş yüreğine insanın hasretin gidişi… Çok özlemiştim seni ilk günden beri ve olmayası bir umut sanmıştım sana dairlerimi… Geldin işte. Umulmadık bir anda tutuşuverdin elime tutuşturuverdiğin gibi beni… Hoş geldin. İyi ki geldin, tezeren meyveler misali elime, dilime, yüreğime giriverdin işte yine sanki içimden çıkmış gibi…






Hiç yorum yok:

Yorum Gönder