ANNE... 

Anne diyorlar adına, 
Ne olursa duruyor ayakta inadına,
Ne kayıplar, ne vedalar sarsıyor belki bedenini, yüreğini de,
Ellerini, kollarını açıyor her zaman sana...

Anne olmak, farklı bir şeyler katıyor insana... Ruhuna, bedenine, canına... Ne yaparsanız yapın, ne derseniz deyin anlaşılmıyor onlardaki bu farklılaşma. Hem siz oluyor hem kendisi, hem yeri geliyor evin kızı hem bazen babanızın eşi... 

Anne olmak, farklı bir şeyler katıyor insana... Siz istediğiniz kadar uğraşın, olamıyorsunuz belki öylesine geniş bir yüreğin sahibi... Taşıyamıyorsunuz o denli sevgiyi, paylaşamıyorsunuz belki ya da veremiyorsunuz karşılıksız o denli...

Anne olmak, farklı bir şeyler katıyor insana... Yaşamaya değer bulunan seni, taşıyor, doğuruyor... Neden? Sırf amacına ulaş, gerçekleştirmen gerekenleri gerçekleştir diye... Ve sen yürüdükçe, adım attıkça uzak ya da yakın, hep tutuyor elinden düşme diye, acısa da yolunda, ayakta kalabil"esin" diye...

Anne olmak, farklı bir şeyler katıyor insana... Canınızın canı oluyorsunuz. Canınız can buluyor, anne yaşama yaşam katıyor... Hep çocuk kalmak onunla gerçek oluyor... Çünkü hep çocuğu oluyorsunuz onun...

Anne olmak, farklı bir şeyler katıyor insana... Sevinirken üzülüp, üzülürken sevinebiliyorsunuz anne olunca... Hem ağlayıp hem gülebiliyorsunuz mesela... Hem anne hem baba olabiliyorsunuz hatta bazen kardeş bile anne olunca... Çok zaman öğretmen kimi zaman sınıf arkadaşı ve mütemadiyyen dost olabiliyorsunuz anneliğin yanında...

Anne olmak, farklı bir şeyler katıyor insana... Şimdi büyük vedamızın(ışığın bol olsun baba) üçüncü senesinde yanımdayken ve hep yanımda olduğun için sesleniyorum sana; Anneler Günün Kutlu Olsun Anne... İyi ki varsın... Bana öğrettiğin, öğreteceğin her şey için ve varlığın için teşekkür ederim.... Senin kızın olmak gurur veriyor bana...